Ես արդեն 52 տարեկան եմ, ու իմ տարիքում գտնվող կանայք արդեն թոռներ ունեն։ ԲԱյց մայրս ասում է, որ ես դեռ պատրաստ չեմ ամուսնության, դեռ կարիք չկա շտապելու։
Ախր այս պատճառով կռվել եմ արդեն երկու տղամարդկանց հետ, ում սիրում է, ում հետ ցանկանում էի կյանքս կապել, սակայն միևնույն է, չի ստացվում ոչ մի կերպ մայրիկիս համոզել, որ արդեն բավական մեծ եմ ու պատրաստ եմ ամուսնության։
Երազում էի երեխաներ ունենալ, սակայն դա էլ չեմ կարող, քանի որ այլևս անհնար է, սակայն մայրս դա տեսնելով էլ չի խղճում ինձ, չի ցանկանում երջանիկ տեսնել գոնե մի քանի տարով։
ՀԻմա երկու քարի արանքում եմ, ևս մի հնարավորություն ունեմ մի հիանալի մարդու հետ կյանքս կապելու։ Ի՞նչ անեմ, ինչպե՞ս վարվեմ, գուցե այս անգամ դե՞մ գնամ մորս կամակորություններին ու կյանքս դասավորեմ։ Չգիտեմ, ցավալի ու ծիծաղել է, որ այս տարիքում ինձ դեռ մայրս է կառավարում:
ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ ——> Այստեղ
