10 տարի անց եկա տղայիս տուն, կարոտաած գրկեցի նրան, հարսիս, 2 հրաշք թոռներիս, սակայն երբ ասացի, որ պատրաստվում
եմ ինձ համար բնակարան գնել, նրանք մռայլացան․․․
Տասը տարի առաջ,ամուսնուս հետ բաժանվելուց հետո,ես մեկնեցի ընկերուհուս մոտ Իտալիա՝հանգստանալու և գումար վաստակե-
լու համար… Այնտեղ մնացի երկար տարիներ։ Այս ընթացքում որդիս հասցրեց ամուսնանալ, երեխաներ ունենալ։ Մենք անընդհատ
շփվում էինք տեսակապով,ես ամեն ամիս նրանց 1500 եվրո էի ուղարկում։Եվ վերջապես,տասը տարի անց որոշեցի տուն վերադառ-
նալ: Իտալիայում մերսում էի անում, խնամում մի տարեց կնոջ։
Որքա՜ն ուրախ էի, որ վերադառնում եմ տուն: Ինչքան ուրախացա, երբ գրկեցի որդուս, հարսիս, երկու թոռներիս։ Իմ ուղարկած գու-
մարով նրանք վերանորոգել էին բնակարանը:Ես գովեցի երեխաներին,իսկ հետո պատմեցի իմ մոտակա ծրագրերի մասին, որ վերա-
դարձել եմ, իհարկե, ոչ դատա րկաձեռն, որ ես դեռ երազում եմ բարելավել իմ անձնա կան կյանքը, քանի որ արդեն մի երկու տարի է,
ինչ հեռակա շփվում եմ նախկին դասընկերոջ հետ, նույնպես ամուսնալուծված։
Միգուցե ի՞նչ որ բան ստացվի: Բայց երեխաներին այս լուրը չուրախացրեց։Պարզվեց, որ մտածում էին, թե իրենց համար փող եմ բե-
րել, և իրենք երեք սենյականոց մեծ բնակարան կգնեն, իսկ այս մեկը վարձվ կտան, որ չշար ունակեն աշխատել։ Պատկերացնու՞մ եք։
Այս տարիների ընթացքում ոչ տղաս է աշխ ատել, ոչ նրա կինը, այլ ապրել են իմ ուղարկած գումարով։ Մտա ծեցի մի որոշ ժամանակ
ապրել նրանց հետ և հասկա նալով նրանց ծրագրերի մասին, որոշեցի նրանց գումար չտալ: պարզվեց, որ նրանք ինձ տանել չեն կա-
րողանում:
Իմ ներկայությունը տհաճ էր նրանց, որդիս ակնարկեց, որ գնամ վարձով ապրեմ: Դա ինձ հունից հանեց, ես նրանց դուրս արեցի իմ
տանից: Հիմա ապրում եմ իմ բնակա րանում և միաժամ անակ վերանորոգում եմ։ Իվանի հետ սկսեցինք հանդիպել: Ցա վոք սրտի,
երեխաներիս հետ գրեթե չեմ շփվում։ Ափսոս, որ թոռներիս հաճախ չեմ տեսնում, կարոտում եմ։ Բայց շուտով, կարծում եմ, իրավի-
ճակը կփոխվի, քանի որ երեկ հարսս զանգահարեց ու խնդրեց, որ թոռներիս ինձ մոտ բերի, քանի որ գնալու է հարցազրույցի, որդիս
էլ աշխատանք է փնտրում։ Ես սիրով համաձայնվեցի, բայց հիշեցրի, որ երեկոյան հանդիպում ունեմ: Ես նույնպես ուզում եմ ապրել
ինձ համար:
