Աղջիկս քաղաքից զանգեց ու ասաց, որ ամուսնանում է․ Սրտատրոփ ճանապարհ ընկա, որ հասնեմ հարսանիքին, բայց տեղ հասնե
լուն պես զղջացի որոշմանս համար․․․Մեր ընտանիքը գտնվում էր ծայ րա հեղ ծա նր վիճակում: Ամուսինս առանձնապես չէր ձգտում
աշխատել, դուստրերս մեծանում էին: Ես որոշեցի մեկնել արտագնա աշխատանքի:
Մեկնեցի Իտալիա: Բախտս բերեց և շատ լավ ընտանիքում աշխատանքի անցա՝ որպես սպասուհի: Տանտերերն ինձ լավ էին վարձա
տրում: Ես ամբողջ գումարն ուղարկում էի տուն, աղջիկներս ընդունվեցին համալսարան, հագնվում էին նորաձև, ոչ մի բանից զուրկ
չէին մնում: Ամուսինս տունը հիմնովին վերանորոգեց, մեքենա ու տրակտոր գնեց:Եվ այդ ամենը իմ ուղարկած գումարներով:
Բայց մի օր կրտսեր դուստրս զանգահարեց և ասաց, որ ամուսնանում է։ Ես արձակուրդ խնդրեցի ու մեկնեցի հայրենի գյուղ: Որո-
շեցի ոչ մեկին ոչինչ չասել, այլ անակնկալ անել: Երբ հասա տան մոտ, տան տեսքն ինձ շատ ուրախացրեց: Հանկարծ շեմին հայտն
վեց մի գեղեցիկ կին՝ ինձանից շատ ավելի երիտասարդ։
-Իսկ դուք ո՞ւմ մոտ եք եկել,- զարմացած հարցրեց:
-Ես այստեղ եմ ապրում, սա իմ տունն է:
-Բայց սա իմ քաղաքացիական ամուսնու տունն է, — զարմացած պատասխանեց երիտասարդ կինը:
Դռան մոտ հայտնվեց ամուսինս։ Ամեն ինչ լողաց աչքերիս առաջ, և ես ուշաթափվեցի։ Երբ ուշքի եկա, այդ կինն ասաց.
-Ներիր ինձ. Ես չգիտեի, որ դու նույնիսկ գոյություն ունես… Ես կհավաքեմ իմ իրերը և կհեռանամ հիմա: Ստացվում է, որ բոլորն ինձ
դավաճանեցին… ոչ միայն ամուսինս, այլ նաև դուստրերս:
