Միլիոնատիրոջ հարսն ստիպեց հղի աղախնին երգել հյուրերի առաջ — բայց այն, ինչ եղավ հետո, ցնցեց բոլորին։
Հարսանեկան դահլիճը լցված էր լարված լռությամբ։ Բոլորի հայացքները ուղղված էին դահլիճի առջևի մասում կանգնած հարսնացու Վանեսա Կլարքին՝ հպարտ, դաժան ժպիտով։
— Մեր հաջորդ համարի համար, — բարձրաձայն հայտարարեց նա, — իմ սպասուհին՝ Էմման, պատրաստվել է մեզ համար մի հատուկ ելույթով։
Էմմա Ուիլսոնը, երիտասարդ, հղի սպասուհին, որը կանգնած էր անկյունում, զգաց, թե ինչպես սիրտը վայր ընկավ։ Նրա դեմքը գունաթափվեց, երբ նրան գրեթե ստիպեցին բարձրանալ բեմ։ Նա երբեք չէր մտածել, որ Վանեսսան իրեն այսպես կխայտառակի՝ պարզապես ցույց տալու իր գերազանցությունը։
28 տարեկանում Էմման երբեք չէր պատկերացրել, որ կաշխատի սպասուհի՝ ուրիշի առանձնատանը։ Նա միշտ երազում էր Նեշվիլի բեմերի ու լույսերի մասին, ոչ թե Լոս Անջելեսի հսկայական տան հատակները լվանալու։
Բայց կյանքն իր խաղերն ուներ։ Կարճատև սիրավեպը երաժիշտ Ջեյք Միլլերի հետ թողեց նրան հղի ու մենակ։ Աշխատանքի կարիք ուներ, և այդպես էլ հայտնվեց Վանեսայի ընտանիքում։
Մի առավոտ նա անցնում էր միջանցքով, երբ Վանեսսան կանգնեցրեց նրան.
— Այն փաստը, որ դու այստեղ ես աշխատում, չի նշանակում, որ պիտի քեզ նայեմ, — ասաց նա՝ նողկանքով մազերը հետ գցելով։
— Այո, տիկին Կլարք, — շշնջաց Էմման՝ գլուխը կախելով և ձեռքը դնելով փորին։
Ամբողջ առանձնատունը նրան ճնշում էր։ Շարժվելով մաքրության սայլակով փայլուն հատակներով՝ նա միայն մտածում էր՝ ինչպես է դիմանալու մինչև ծննդաբերությունը։ Ամեն մաքրված սենյակ, ամեն պահի աշխատանք՝ միայն երեխայի համար էր։
Միակ ջերմ վերաբերմունքը գալիս էր խոհարար Անտոնիո Դիասից, որը մի օր նրան փոքրիկ նախաճաշ տվեց։
— Դու երկուսի համար ես ուտում, — ժպտաց նա։
Էմման դժվարությամբ զսպեց հուզմունքը՝ հիշելով, որ դեռ կան մարդիկ, ովքեր իրեն մարդ են տեսնում։
Մի օր, մաքրելով Ռիչարդ Բենեթի գրասենյակը, նա անգիտակցաբար սկսեց երգել մի մեղեդի, որ գրել էր իր կյանքի ամենածանր օրերին։ Նրա ձայնը լի էր ցավով, բայց նաև հույսով։
Ռիչարդը, ով աննկատ ներս էր մտել, կանգ առավ։
— Քեզ հիանալի ձայն ունես, Էմմա, — ասաց նա մեղմ։
Էմման շիկնած շշնջաց. — Նախկինում հաճախ էի երգում…
— Այդպիսի ձայնը չպետք է թաքցնել, — ասաց Ռիչարդը՝ չնկատելով, որ Վանեսսան դռան մոտից խանդոտ նայում է։
Հարսանիքի օրը լարվածությունը հասել էր գագաթնակետին։
Էմման պատահաբար լսեց, թե ինչպես Վանեսսան մի «հատուկ անակնկալ» էր ծրագրում։ Նա անմիջապես զգաց՝ այդ անակնկալը լինելու է ինքը։
Հարսանեկան արարողության ընթացքում Էմման պարզապես սպասարկում էր՝ լուռ, հեռու մնալով բոլորից։
Բայց հանկարծ Վանեսսան վերցրեց խոսքը.
— Մեր երգչուհին ցավոք հիվանդացել է, — ասաց նա մեղմ ժպիտով։ — Էմմա, չէի՞ր ցանկանա դու երգել մեր առաջին պարի համար։ Ռիչարդի համար դա շատ կարևոր կլինի։
Էմման քարացավ։ Սա ակնհայտորեն ծուղակ էր։ Բայց մինչ նա ինչ-որ բան կասեր, հարսանեկան կազմակերպչուհին պարզապես մղեց նրան դեպի բեմ։
Վանեսսան միկրոֆոնը ձեռքին ներկայացրեց.
— Ահա, մեր սպասուհին կարծում է, թե երգել գիտի։
Դահլիճում ծիծաղ ու շշուկներ սկսվեցին։
Բայց Էմման որոշեց, որ չի նվաստանա։
Նա խորը շունչ քաշեց ու ասաց.
— Այս երգը կոչվում է «Հառնեմ մոխրից»։
Նրա ձայնը սկզբում դողաց, բայց հետո հնչեց ուժեղ, անկեղծ ու հուզիչ։ Դահլիճը լռեց։
Էմման երգում էր իր ցավը, իր հույսը, իր կյանքը։
Երբ ավարտեց, դահլիճը պայթեց ծափահարություններից։
Բայց Վանեսսան կատաղեց։ Նա խլեց միկրոֆոնը.
— Լավ, բավական է, վերադարձիր խոհանոց՝ քո տեղը այնտեղ է։
Էմման մի պահ կորցրեց հավասարակշռությունը, սայթաքեց ու ձեռքը դրեց փորին։
Դահլիճում ցնցված շշուկներ տարածվեցին։
Ռիչարդը շտապեց դեպի նա.
— Էմմա, լավ ե՞ս։
— Կարծես թե այո… պարզապես մի քիչ հանգստանալու կարիք ունեմ, — ասաց նա։
Ռիչարդը ուղղվեց ու սառն նայեց Վանեսսային։
— Այս ամուսնությունը ավարտված է։
Նա հանեց մատանին։ Դահլիճը քարացավ։
Մարդիկ նայում էին Վանեսսային՝ շփոթված ու զարմացած։
Ռիչարդի մայրը՝ Մարգարեթը, առաջ եկավ.
— Դու դիտավորյալ նվաստացրիր հղի կնոջ, — ասաց նա խիստ։
Անձնակազմը շտապեց օգնելու Էմմային։
Վանեսսայի կատարյալ հարսանիքը փլուզվեց՝ հենց իր աչքերի առաջ։
Հաջորդ օրերին Ռիչարդը մնաց Էմմայի կողքին հիվանդանոցում։
Նրանց միջև ձևավորվեց անկեղծ կապ։
Նա աջակցում էր Էմմային՝ թե՛ որպես մայրիկի, թե՛ որպես երգչուհու։
Էմմայի երգը արագ տարածվեց, դարձավ հայտնի։ Նրա ձայնը լսվեց ամենուր։
Երբ Ջեյքը փորձեց վերադառնալ նրա կյանք, Էմման այլևս նախկինը չէր։ Նա ուներ հզոր աջակցություն՝ և՛ Ռիչարդից, և՛ իր նոր ուժից։
Այն օրը, երբ Էմման դուրս եկավ բեմ՝ իր առաջին մեծ համերգին Հոլիվուդ Բոուլում, նրա սիրտը լցված էր հուզմունքով։
Ռիչարդը և նրանց փոքրիկ Լիլին հանդիսատեսի մեջ էին։
Երբ նա սկսեց երգել, ամբողջ դահլիճը կանգնած էր։
Էմման գիտեր՝ ինքը վերադարձրել է իր ձայնը, իր արժանապատվությունը և իր ապագան։
