Այս պատության հերոսուհին Ջոյս Ռեյնխարտ անունով մի կին է,ով զբոսնում էր թոռան հետ և որոշեց մտնել մո-տակա սրճարանը՝ պաղպաղակ վայելելու: Երբ նրանք դուրս եկան, կինը հանկարծ նկատեց մի երջանիկ ընտա-նիքի:
Նրանք այնքան ուրախ էին ծիծաղում, թվում էր, թե երջանիկ ընտանիքի վառ օրինակ են: Ջոյսը շատ ցանկա-ցավ լուսանկարել նրանց: Այդ առաջարկով նա մոտեցավ նրանց, իսկ ընտանիքն ուրախությամբ համաձայնեց:
—Ես մի քանի լուսանկար արեցի և աղջկա հետ փոխանակվեցինք համարներով, որպիսի կարողանամ նրանց ուղարկել նկարները:
Մի քանի օր անց Ջոյսը հաղորդագրություն ստացավ, որը կարդալով՝ քիչ էր մնում ուշագնաց լիներ:Այնտեղ գր-ված էր.
—Հունիսի 8-ին դուք մոտեցաք մեզ, որպիսի լուսանկարեք: Երեկ կինս մահացավ, և ձեր արած լուսանկարները դարձան վերջինը, որտեղ մենք բոլորս միասին ենք: Դուք չեք պատկերացնում,թե որքան շնորհակալ եմ ձեզ: Դուք շատ կարևոր բան եք արել մեզ համար:
Երբեմն աննշան թվացող բարի արարքները ավելի մեծ կարևորություն ունեն, քան թվում է առաջին հայացքից:
