Էս ինչ ծուռ աշխարհ ա, եկել են ծերության տարիները, բայց մեկա խնդիրները լիքն են, չեմ կարում գլուխս հանգիստ բարձին դնեմ իմ տան մեջ։ Ախր էս տունը ես ու մարդս ենք սարքել, մեր սեփական ձեռներով։ Աշխատել ենք, քիչ-քիչ ամեն ինչ առել ու երեխա պահել։ Բայց հիմա տղես չի կարում մորը պաշտպանի, կնգան ա թագուհու տեղ դրել ու հրամանները կատարում ա։
Հարսս հետս յոլա չի գնում, ինձ վիրավորում ա, գիտի ես էլ պիտի ձենս կտրեմ ու նստեմ, իրա էտ բառերից հետո։ Վեշերս եկել ձեռս ա տվել, ասում ա քեզ մի շաբաթ ժամանակ եմ տալիս, պատրաստվի, որ տնից գնաս։ Պատկերացնում եք, ինձ իմ սեփական տնից դուրս են հանում։ Գոնե աղջիկս էլ ստեղ չէ, որ էս լաչառի հարցերը լուծի։ Իմ խելքն ա ասա, որ տունը տղուս անունով արեցի։
Թոռներս էլ էս ամեն ինչի ականատեսն են, հենց իմ մոտ են գալիս, իմ հետ են խաղում, հարսս վրեքները գոռումա, յանմ ես էլ օտար մարդ եմ։ Վայ ամոթն ինչ ա, որ չունի, զարմանում եմ իրա մերը սենց աղջիկ ոնց ա դաստիրաակել ու ուղարկել, որ ուրիշի տունը քանդի։ Հլը դիմանում եմ, իսկ տղես սենց չպիտի իրան պահեր, ապացուցում ա, որ ես սխալ եմ իմ երեխեքին դաստիարակել
ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ ——> Այստեղ
- Частичное или полное опущение края верхнего века, что приводит к ухудшению качества зрения и головным болям;