Տարիներ շարունակ սկեսուրս հոգիս հանեց, ինձ օր ու արև չտվեց, բայց․․․Մի օր համբերությունս հատեց ու որոշեցի նրանից վրեժ
լուծել։Ես ու ամուսինս ամուսնացանք ուսումն ավարտելուց անմիջապես հետո։ Երկու որդու պարգևեցի ամուսնուս: Տևական ժամա-
նակ ծն նդա բե րության արձակուրդում էի, երեխաների խնամքով էի զբաղվում: Սկեսուրն ինձ կշտ ամբում էր, որ տանը նստած եմ
ու մի կոպեկ չեմ աշխատում։
Նա ինքը չէր պատրաստվում նստել երեխաների հետ, և չկար ուրիշ մեկը, որի խնամքին կարող էի թողնել երեխաներին: Հետո սկսեց
ակնակրել, որ երեխաները նման չեն իրենց հորը:Նա այդպիսով ակնարկում էի իմ անհա վա տար մության մասին, թեև իրականում
ինձ նախատելու ոչինչ չկար։ Ամուսինս փորձեց անտեսել այս ակնարկները կամ ծիծաղում էր:Ես համբերատար տանում էի այդ ամե-
նը: Հետո սկեսուրս սկսեց ասել, որ ես բնակարանի համար եմ ամուսնացել ամուսնուս հետ:
Մի խոսքով, նա ամեն կերպ փորձում էր իմ անունն արա տա վորել: Երբ երեխաներն արդեն մեծացել էին, 12 և 13 տարեկան էին, դժ
բախ տություն ունեցանք. Ամուսնուս մոտ քաղ ցկեղ ախ տորո շեցին։Մեկ տարի փորձեցինք բու ժել նրան, պայ քա րեցինք հի վան
դության դեմ, գնացինք կլինիկաներ, վի րահա տվեց, բայց դա չօգնեց, և արդյունքում 36 տարեկանում ես այրի մնացի…
Երբ 40 օրն էլ չէր անցել, սկեսուրը հայտնվեց մեր տանը և ասաց, որ պետք է տեղափոխվենք բնակարանից։ Ես շո կի մեջ էի. Ի վեր-
ջո, սա մարդ չէ: Ես ու երեխաներս անմիջական ժառանգորդներ ենք։ Եվ մենք ոչ մի տեղ չենք գնալու: Ոչ մի նման բան, սիրելիս: Մի-
այն հարազատները կարող են ժառանգել գույքը: Իսկ տղաները նման չեն իմ որդուն:
-Լավ, ես կանեմ այնպես, ինչպես դուք եք ուզում, բայց եթե պարզվի, որ ես չեմ խա բում, ապա դուք նաև ձեր բնակարանը պետք է
նվիրեք իմ որդիներից մեկին: Իսկ եթե ես ստում եմ, ապա կազատենք բնակարանը: Սկեսուրը մի քիչ շշմեց, մի քիչ մտածեց. Եվ հե-
տո համաձայնվեց, քանի որ վստահ էր, որ ճիշտ է։
Գնացինք սկեսուրիս ընտրած կլինիկա, որ ես նրա աչքին ստախոս չթվամ։ Անալիզներն անցան, տվեցին մեր արդյունքը։ Որոշեցինք
միասին բացել ծրարը։ Մենք նստեցինք սեղանի մոտ։ Ես բացեցի ծրարը, և այնտեղ ամեն ինչ 100% -ով է, որ սրանք իմ ամուսնու ե-
րեխաներն են։Դուք պետք է տեսնեիք, թե ինչպես էր նրա դեմքը բարկությունից կարմրել։ Այլևս չկարողացա լռել:
-Իսկապե՞ս մտածում էիք, որ ես կորոշեմ թեստն անել՝ վստահ չլինելով, որ սրանք մեր երեխաները չեն։ Սկեսուրը ուղղակի շրջվեց ու
դուրս եկավ։ Նա հենց հաջորդ օրը եկավ թոռների անունով կտակով։ Կներես, որ կասկածեցի քեզ: Ամեն դեպքում բնակարանը ձեզ
էի թողնելու, ես ուրիշ մարդ չունեմ։ Ինձ գոհացրեց իրադարձությունների այս զարգացումը: Մենք գրկեցինք իրար և այլևս չմտածե-
ցինք այդ մասին:
