Մամ, էս անգամ չեմ կարա քեզ դեղի փող տամ, յոլա գնա, պիտի իմ պամար նոր սումկա ու կոշիկ առնեմ,ուրիշից պարտք արա․Այդ
ժամանակ հիշեցի, թե ինչպես էի կաշվիցս դուրս գալիս, որ նրան ապահովեմ ամեն ինչով։Հարևանուհիս տարեց կին ա: Մենակ ա
ապրում: Աղջիկը մի տարի առաջ ամուսնացել ա:
Մինչև ամուսանալն աղջիկն ասում էր, մամ ջան, ես քեզ վարդի պես կպահեմ, ինչ պետքա քո համար կանեմ: Բայց ամուսնանալուց
հետո գնաց ու մոռացավ մոր մասին: Մի քանի անգամ մի քիչ փող ուղարկեց մորը, բայց հետո ամեն ամիս սկսեց պատճառներ բերել:
Վերջերս հարևանուհուս ինքնազգա ցողությունը վատացավ: բժ իշկը նրան դեղեր նշանակեց:
Ես ինքս գնացի դե ղա տուն, բայց պարզվեց, որ դրանք շատ թանկ են: Մայրը զանգեց դստերը, ներկայացրեց վիճակը, ասաց, որ թո-
շակը չի բավարարում: Բայց դուստրը նրան պատասխանեց, որ չի կարողանա գումար տալ, պատրաստվում է նոր պայուսակ ու կո-
շիկ գնել: Կինը բացատրեց, որ առանց այդ դե ղերի նա չի կարողանա ոտքի կանգնել: Աղջիկը շատ կոպիտ պատասխանեց.
Մամ, ես ասեցի, որ էս ամիս չեմ կարող: Մյուս ամիս կտամ: Մեկին պարտք վերցրու, հետո թոշակը կստանաս կտաս: Խեղճ կինը ան-
ջատեց հեռախոսը: Նա հայացքը հառել էր պատուհանին: Հավանաբար հիշում էր, թե ինչպես էր երկու տեղ աշխատում՝ դստերն ա-
մեն ինչով ապահովելու համար: Երեկոյան խոսեցի ամուսնուս հետ ու նրանից գումար վերցրի ու գնեցի դե ղերը:
