Կռվի առաջին օրը ծանր վիճակում մի զինվորի բերեցին, իսկ բժիշկը ես էի. էրեկ էտ նույն զինվորն իր ոտքով ու ծաղիկներով էկավ ընկերուհու հետ մոտս ու հլը ինձ ինչ առաջարկ արեցին, որ սկսեցի ձենով լացել
Ես բժշկուհի եմ ու երևի թե կարիք չկա բացատրելու, թե ինչ գրաֆիկով էինք մենք աշխատում, երբ որ կռիվը սկսեց:
Ես հիվանդանոցում էի, երբ որ հենց առաջին օրը ծանր վիճակում մի զինվորի բերեցին: Բարեբախտաբար ամեն բան լավ ընթացավ ու օրերի ընթացքում տղան ոտքի կանգնեց բուժումը ստանալուց հետո:
Երեկ, երբ որ աշխատում էի, ասացին, որ ինչ որ տղա ինձ է հարցնում ու երբ որ տեսա, որ հենց այդ զինվորն էր ծաղիկներով ու ընկերուհու հետ էկել, շատ հուզվեցի:
Գրկեց, համբուրեց ինձ, ծանոթացրեց ընկերուհու հետ, հետո է ասեց, որ ուզում ա կնքվի անպայման եկեղեցում ու ուզում ա, որ կնքամայրը ես լինեմ:
Չեք պատկերացնի, թե ոնց էի հուզվել ու ինչ մծ նշանակություն ուներ դա իմ համար: էնքան հուզված էի, որ սկսեցի ձենով լացել, իսկ զինվորս ամուր գրկել էր ինձ:
Թող որ բոլոր պատմությունները սենց լավ ավարտ ունեն, իսկ մենք միայն քնենք ու արթնանանք խաղաղ երկնքի տակ:
