Տատիկս չի ուզում ծերանոց գնալ, իսկ մենք ապրելու տեղ չունենք

Տատիկս չի ուզում ծերանոց գնալ, իսկ մենք ապրելու տեղ չունենք

Այնպես ստացվեց, որ ես վաղ տարիքում հղիացա, սակայն կտրականապես դեմ եմ աբորտներին, այդ իսկ պատճառով որոշեցինք, որ երեխան պիտի ծնվի:

Ես ու ընկերս ամուսնացանք, փոքր հարսանիք կազմակերպեցինք, քանի որ այդ պահին շատ գումար չունեինք: Գումարը չի բավականացնում, չնայած նրան, որ իմ սիրելի տղամարդը գիշեր-ցերեկ աշխատում է: Ես հուսահատ վիճակում եմ: Որտեղ ենք ապրելու մեր երեխայի հետ, չէ որ փոքրիկս պիտի արժանի պայմաններով ապահովված լինի:

 

 

Որոշումն ինքն իրան եկավ: Իմ տատիկն արդեն շատ ծեր է, թույլ: Նա միայնակ ապրում է 1 սենյականոց բնակարանում: Ես նրա հետ երկար խոսեցի, բացատրեցի իրավիճակը, խոստացա նրան տեղավորել լավագույն ծերանոցում: Սակայն ի պատասխան իմ խնդրանքի՝ նա միայն բարկացավ: Այդ օրն իսկական սկանդալ եղավ:

Ինչպես նա չի հասկանում. որ դա բոլորիս համար լավագույն տարբերակն է: Տատիկս արդեն ի վիճակի չէ ինքն իրեն խնամել, նրան պետք է, որ իր կողքին հոգատար մարդիկ լինեն: Ծերանոցում նա չի ձանձրանա և պատշաճ խնամք կստանա:

Ոչինչ, ես նորից կխոսեմ հետը, կպատմեմ ծերանոցի դրական կողմերի մասին: Նա սովորական մարդ է, ուղղակի պետք է ճիշտ մոտեցում գտնել: Ինձ համար սարսափելի է մտածել, որ երեխաս կծնվի, իսկ մենք դեռ տուն չենք ունենա: Նրան մի  վայր է հարկավոր, որը փոքրիկս կհամարի իր հարազատ տունը: Այդպես չէ՞…

 

  • Частичное или полное опущение края верхнего века, что приводит к ухудшению качества зрения и головным болям;
Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ ԺԱՄԱՆՑ