Էն դարն ենք հասել, որ կարելիյա սենց բաներ գրել։ Ինչ անեմ, ես մորս շատ եմ սիրում ու ուզում եմ, որ երջանիկ լինի, ախր շատ ա տանջվել հորս ձեռը։ Ինչ ամուսնացել եմ, մորս մի անգամ չեմ տեսել ժպտալուց։ Ասեմ ինչ ա եղել։ Հերս իրա նախկին սիրուհուն ա գտել, մորիցս բաժանվել ա, գնացել էտ անմակարդակի հետ ա կյանքը կապել։ Մերս էլ իրանից ըտենց բան չէր սպասում։
Դրա համար էլ հիմա ուզումա կյանքը երկրորդ անգամ դասավորի, որ ամեն ինչ մոռանա։ Ես էլ իրան օգնում եմ, պապա եմ ման գալիս, ըտենց եմ ասում, քանի որ վերջիվերջո էտ մարդը իմ համար երկրորդ հեր ա լինելու։ Հիմա ավել-պակաս բաներ գրելու փոխարեն կարաք օգնեք, եթե հարմար մարդ կա ում ճանաչում եք, ձեն արեք։ Մերս մեղկ ա, թո մի քիչ էլ ինքը երջանիկ լինի։
Ասեմ, որ շատ սիրուն ա։ Էս հլը ինչ ա, դուք ջահել ժամանակվա նկարները տեսեք, ինձնից սիրուն ա։ Ասում ա, սաղ կուրսի տղերքը իրան էին սիրահարված։ Ընենց ա հավատում եմ, քանի որ տեղը տեղին իրան հետևում ա, խնամում ա։ Մերս չի սիրում անիմաստ խոսակցություններ, ժամանակակից մարդ ա, կարաք չամաչեք, եթե իրան հավանում եք, ուղիղ գրեք։
ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆԸ ——> Այստեղ
