Մի տարի առաջ ամուսինս չարաբաստիկ ավտովթարից մահացավ, մնացի ես իմ երեք երեխաների հետ, պիտի մենակով մի ձև իրանց պահեի, մեծացնեի։ Երեխեքս էլ մեկը մանկապարտեզա գնում, երկուսը դպրոց։ Էդ ընթացքում իմ մասնագիտությամբ մի աշխատանք գտա, աշխատավարձը ցածր չէր, բայց դե երեք երեխա պահելու համար պարզա քիչա։ Մի խոսքով ընդունվեցի աշխատանքի, բայց էստեղ ոչ մեկ չգիտեր իմ կարգավիճակը։ Մի ամիս աշխատելուց հետո թեմայա բացվում ու տնօրենս իմանումա, որ միայնակ մայր եմ ու երեք երեխա եմ մեծացնում։
Մարդս մահացավ ու երեխեքս մնացին իմ հույսին. Աշխատանքիս տեղը տնօրենս միամիտ իմացավ, որ ես մենակ կնիկ եմ, մենակ եմ մեծացնում երեխեքիս ու տնօրենիցս նենց բան լսեցի, որ սկսեցի տեղում լացել. տեսեք թե հետս ինչ կատարվեց.
