Տղուս մի տարի չկա հլըոր ամուսնացրել եմ: Հարսիցս էլ գոհ եմ, լավ աղջիկա, համենայնդեպս էս ընթացքում հլը որ ամեն բան լավա, հասկանում ենք իրար: Կողքից ով հարցնումա, ասում եմ գոհ եմ, զարմանում են, որ էդքանի հետ մեկտեղ արգելել եմ հարսիս ինձ մամա ասի: Արգելելը որն ա, ես գիտեմ ինչ եմ անում, որովհետև հարսս քաշվումա ինձ մամա ասի, ես էլ ամեն դեպքում ամուսնու մամա եմ, իրա մամա չեմ, որ զոռով ինձ մամա ասի: Հետո ես հիշում եմ, նոր էի ամուսնացել, ինձ ոնց ստիպեցին, որ մամա ասեմ, չասեի գլխիս գիտեի ինչ օյին էր գալու:Հիմա էդ դարը չի, ով ոնց ուզումա թող դիմի: Ես իմ հարսին դրա համար ասել եմ, աղջիկ ջան էդ հարցում հանգիստ եղի, կուզես մամա ասա, կուզես մի ասա, որը հեշտք էտ ասա, կարաս անունով դիմես նույնիսկ, ես բացարձակ չեմ նեղվի: Ու իրոք իմ համար էտ կարևոր չի, թե չէ ես զոռով որ մամա էի ասում, բայց երբեք չեմ զգացել մայրական ոչ մի բան իմ հանդեպ, էդ ճիշտ էր խի: Ջահելները հիմա քիչ հոգս չունեն, սենց անիմաստ բաներով էլ, որ լարվածություն սարքենք ինչ կդառնա:
- Частичное или полное опущение края верхнего века, что приводит к ухудшению качества зрения и головным болям;