Ես ու ամուսինս ամուսնացել ենք վեց տարի առաջ և վաղուց էինք երազում երեխայի մասին։ Երկուսս էլ լավ աշխատանք ունենք, երկու սենյականոց մեծ բնակարան ունենք և կարող ենք լավ կյանք ապահովել մեր ապագա երեխաների համար։ Ամեն ամիս ես հույս ունեի, որ վերջապես հղ իության թեստը ցույց կտա երկու տող, բայց դա տեղի չունեցավ։ Հետո ես ու ամուսինս որոշեցինք գնալ բժ իշկների։
Հետազոտությունից և ան ալիզներից հետո ասացին, որ առ ողջ եմ և ինձ հետ ամեն ինչ լավ է։ Ամուսինս նույնպես հետազոտվեց, բայց բժ իշկը խնդրեց լրացուցիչ հետազոտություններ անցնել, մենք անհամբեր սպասում էինք արդյունքին։ Երկու օր անց արդյունքները եկան և բժ իշկը ամուսնուս հրավիրեց անձնական զրույցի։ Ես շատ էի անհանգստանում, քանի որ նրանք երկար զրուցեցին գրասենյակում։
Երբ Արմենը դուրս եկավ, նա վշ տացած և դժգոհ տեսք ուներ։ Ես ուզում էի խոսել նրա հետ, բայց նա ասաց, որ ուզում է մենակ մնալ: Բժ շկի հետ խոսելուց հետո նա երկար ժամանակ տուն չեկավ, զանգահարեցի, բայց նա չվերցրեց հեռախոսը։ Ամուսինս վերադարձավ ուշ գիշերն ու ասաց, որ բժ իշկն իրեն ասել է՝ երեխա չի կարող ունենալ։Մենք երկար մտածեցինք ու որոշեցինք երեխա որդեգրել, բայց այնպես,
որ մեր հարազատներից ու ընկերներից ոչ ոք չիմանարր այդ մասին։ Ինը ամիս լայն շորեր էի հագնում և բարձ դնում, ուստի մեր բոլոր ընկերներն ու հարազատները կարծում էին, որ ես իսկապես հ ղի եմ։ Այդ ընթացքում մենք փաստաթղթեր էինք պատրաստում որդեգրման համար և մեզ դրական պատասխան տվեցին։ Հետո մենք գնացինք մանկատուն և նրանք մեզ ցույց տվեցին մի քանի երեխա և ասացին, որ մենք կարող ենք ընտրել:
Մենք վերցրինք մի գեղեցիկ աղջկա, որը քաղցր քնած էր: Այն ժամանակ նա ինձ անմիջապես դուր եկավ, և ես զգացի, որ նա պետք է լինի իմ աղջիկը։ Մենք նրան անվանակոչեցինք Եվա։ Ամուսնուս հետ եկանք տուն, հարազատներիս ասացինք, որ երեխա եմ լույս աշխարհ բերել։ Նրանք մեզ ողջունեցին և նույնիսկ չգիտեին, որ այդ աղջիկը մերը չէ։
Անցավ մի քանի ամիս և ես խնամում էի երեխային՝ փորձելով լավ մայր լինել նրա համար։ Մի օր ես ինձ վատ զգացի և որոշեցի դիմել բ ժշկի։ Ան ալիզներից հետո նա ինձ ասաց, որ հ ղի եմ։ Ես ցնցված էի, քանի որ ամուսինս երեխաներ չի կարող ունենալ։ Վա խենում էի ասել, որ երեխա ենք ունենալու։ Ես դա երկար թաքցրի, բայց որովայնս ավելի նկատելի դարձավ և ես ստիպված էի ասել ամուսնուս.
-Դու ինձ դա վաճանել ես: Ես չեմ կարող երեխաներ ունենալ,- նա գոռաց ինձ վրա: Մենք կռվեցինք, քանի որ նա կարծում էր, որ ես խա բել եմ իրեն: Առավոտյան ամուսինս գնաց հի վանդանոց: Այնտեղ ասել էին, որ հրաշք է տեղի ունեցել և ամուսինս լիովին առ ողջ է:
- Частичное или полное опущение края верхнего века, что приводит к ухудшению качества зрения и головным болям;