Արդեն մեծ եմ, ամուսնացած չեմ, ախպորս ընտանիքի հետ եմ ապրում իմ հայրական տանը. էն օրը հարսիս ու իրա ապագա հարսի խոսակցությունը լսեցի իմ մասին. արցունքներս հազիվ եմ զսպել մտել սենյակս. Էտ ամենից հետո սենց բան եմ որոշել

Արդեն մեծ եմ, ամուսնացած չեմ, ախպորս ընտանիքի հետ եմ ապրում իմ հայրական տանը. էն օրը հարսիս ու իրա ապագա հարսի խոսակցությունը լսեցի իմ մասին. արցունքներս հազիվ եմ զսպել մտել սենյակս. Էտ ամենից հետո սենց բան եմ որոշել

Արդեն մեծացել եմ, բայց ինչ անեմ իմ ճակատագիրն էլ երևի մենակ մնալն էր: Չստացվեց կյանքս դասավորեի, ընտանիք կազմեի: Հիմա ապրում եմ ախպորս ընտանիքի հետ, իմ հայրական տանը: Ախպերս էլ շուտով տղուն կամուսնացնի, նշանված են: Շատ լավ աղջիկ ա: Ես էսքան տարիա հարս ունեմ, բայց իրար հետ երբեք խնդիր չենք ունեցել, միշտ ջան ասել, ջան լսել ենք:

Էն օրը էս աղջիկը եկել էր հյուր: Ինքն ու հարսս խոհանոցում էին, սուրճ էին դնում ու զրուցում: Ախպորս հարսն ասում էր, դե առանձին ապրելը միշտ էլ ճիշտա, անկախ պայմաններից ու իրավիճակից, իմ հարսն էլ ասում էր, դե հա, բայց հնարավորությանդ պիտի նայես: Հետո էս աղջիկն ասեց, թե մի քիչ ես նեղվում եմ, որ մտածում եմ երեք կին պիտի լինի տանը, խոհանոցում, դա իմ համար անընդունելի ա: Հլը դու սկեսուրս ես, բայց չեմ պատկերացնում, սաղ կյանք հորքուրի հետ ոնց պիտի ապրենք: Հարսս էլ ֆռաց ասեց, ես ոնց եմ ապրել, ես որ դիմացել եմ, դու էլ կդիմանաս, մինչև Աստված առաջ կառանձնաք:

Էտ խոսակցությունը լրիվ պատահական լսեցի ու ներս չմտա էլ, գնացի իմ սենյակ ու արցունքներս ինքն իրան գլորվեցին: Ինձ ահավոր ավելորդ զգացի, ոնց որ բեռ լինեի իրանց վրա: Ինչի պիտի սենց լիներ իմ ճակատագիրը, որ հետն էլ ոչ մեկի նեղություն չտամ, բայց ավելորդ համարեն ինձ: էտ ամեն ինչից հետո, որոշեցի ասեմ մերոնց, որ տունը ծախենք, ամենքս մեր բաժինը վերցնենք ու տուն առնենք: Համ ջահելները կառանձնանան, իրանց սրտով կլինի, համ էլ ես իմ անկյունը կունենանամ ու ոչ մեկի նեղություն չեմ տա: Որոշել եմ խոսեմ ախպորս հետ ու տենց էլ անելու եմ:

 

  • Частичное или полное опущение края верхнего века, что приводит к ухудшению качества зрения и головным болям;
Понравилась статья? Поделиться с друзьями:
ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ ԺԱՄԱՆՑ