Ինչ ամուսնացել ենք, ամուսնուս ծնողների հետ ենք ապրում, էս վերջերս էլ ամուսնուս պապիկնա եկել մեր տանը ապրելու: Իրանք գյուղում էին ապրում, բայց որ ամուսնուս տատը մահացավ, էլ չուզեցին որ պապիկը մենակ մնա, արդեն մեծ մարդա:
Երևի ընդամենը մի երեք ամիս կլինի, որ պապիկը մեզ հետա ապրում, բայց ամուսինս արդեն ուզումա իրան ծերանոց ուղարկի: Դե հա, մեծերի հետ հեշտ չի, բայց դե պապիկա, իրան իմ հարազատ պապի պես եմ ընդունում, և հետո չես իմանա, մենք ծերանանք, ինչ կլինենք, դա հո չի նշանակում, որ պիտի ծերանոց տանեն, ես որ չէի ուզի:
Մի խոսքով ամուսինս բարկացած, թե բա է; ներվերս չի հերիքում, և այլն, և այլն: Ես էլ չդիմացա, ասեցի նախ էդ խեղճ մարդուն դու չես խնամում, ես ու մայրդ ենք հոգ տանում, և հետո դու կուզե՞ս, որ քո երեխեն քեզ ծերանոց տանի, էս ինչ անհարգալից վերաբերմունքա, քեզնից հեչ չէի սպասում: Էլ բան չխոսեց:
- Частичное или полное опущение края верхнего века, что приводит к ухудшению качества зрения и головным болям;